حقایقی جالب از جایزه نوبل پزشکی
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۶۸۵۳
۲۷ نوامبر ۱۸۹۵، آلفرد نوبل آخرین وصیت نامه خود را امضا کرد و بیشترین سهم از دارایی خود را به مجموعهای از جوایز با عنوان «جوایز نوبل» اعطا کرد.
جوایز نوبل در بخش فیزیولوژی یا پزشکی از سال ۱۹۰۱ اعطا شده است. این جوایز در ۹ مورد اعطا نشد و آن سالهای ۱۹۱۵، ۱۹۱۶، ۱۹۱۷، ۱۹۱۸، ۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۴۰، ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما چرا در این سالها جایزه نوبل پزشکی به کسی تعلق نگرفت؟ در اساسنامه بنیاد نوبل آمده است: «اگر هیچ یک از آثار مورد بررسی اهمیت مندرج در بند اول را نداشته باشد، پول جایزه تا سال بعد ذخیره میشود. اگر حتی در سال بعد نیز جایزه قابل اعطا نباشد، این مبلغ به وجوه محدود بنیاد اضافه میشود.» در طول جنگ جهانی اول و دوم، جوایز نوبل کمتری اعطا شد که میتوان حدس زد علت آن چه بوده است.
نگاهی به جوایز نوبل پزشکی ۱، ۲ یا ۳ نفره
تا به حال ۴۰ جایزه پزشکی تنها به یک برنده اهدا شده است. ۳۴ جایزه پزشکی توسط دو برنده به اشتراک گذاشته شده است و ۳۹ جایزه پزشکی هم بین سه برنده تقسیم شده است.
اما چگونه این اتفاق رخ میدهد؟ در اساسنامه بنیاد نوبل آمده است: مقدار جایزه ممکن است به طور مساوی بین دو اثر که شایسته جایزه در نظر گرفته شدند تقسیم شود. اگر اثری که جایزه میگیرد توسط دو یا سه نفر ساخته شده باشد، جایزه به طور مشترک به آنها تعلق میگیرد. البته باید گفت که در هیچ موردی نمیتوان مبلغ جایزه را بین بیش از سه نفر تقسیم کرد.
جوانترین برنده نوبل پزشکی
تا به امروز، جوانترین برنده جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی فردریک جی. بانتینگ است که در سال ۱۹۲۳، ۳۲ ساله بود.
پیرترین برنده نوبل پزشکی
پیرترین برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی تا به امروز، پیتون روس است که در سال ۱۹۶۶ که جایزه پزشکی را به او اعطا کردند ۸۷ سال داشت.
برندگان زن جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی
از ۲۲۵ نفری که جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کردند، ۱۲ نفر زن هستند و از این ۱۲ نفر، باربارا مک کلینتاک تنها کسی است که جایزه نوبل مشترک دریافت کرده است.
اسامی افرادی که در سالهای مختلف جایزه نوبل پزشکی را دریافت کرده اند:
۱۹۴۷ – Gerty Cori
۱۹۷۷ – Rosalyn Yalow
۱۹۸۳ – Barbara McClintock
۱۹۸۶ – Rita Levi-Montalcini
۱۹۸۸ – Gertrude B. Elion
۱۹۹۵ – Christiane Nüsslein-Volhard
۲۰۰۴ – Linda B. Buck
۲۰۰۸ – Françoise Barré-Sinoussi
۲۰۰۹ – Elizabeth H. Blackburn and Carol W. Greider
۲۰۱۴ – May-Britt Moser
۲۰۱۵ – Tu Youyou
اعطای جایزه نوبل به مردگان!
از سال ۱۹۷۴، اساسنامه بنیاد نوبل تصریح میکند که جایزه نوبل نمیتواند پس از مرگ اعطا شود، مگر اینکه مرگ پس از اعلام جایزه نوبل اتفاق افتاده باشد. قبل از سال ۱۹۷۴، جایزه نوبل تنها دو بار پس از مرگ افراد به آنها اعطا شده بود: به داگ هامارشولد (جایزه صلح نوبل ۱۹۶۱) و اریک اکسل کارلفلد (جایزه نوبل ادبیات ۱۹۳۱).
چه کسانی مجبور به رد جایزه نوبل شدند؟
دو برنده جایزه نوبل در شیمی توسط مقامات مجبور به رد جایزه نوبل شدند. آدولف هیتلر سه برنده آلمانی جایزه نوبل را از دریافت جایزه نوبل منع کرد. دو نفر از آنها جایزه نوبل شیمی را دریافت کردند، ریچارد کوهن در سال ۱۹۳۸ و آدولف بوتناندت در سال ۱۹۳۹. نفر سوم، گرهارد دوماگ، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کرد. در سال ۱۹۳۹ همه آنها توانستند دیپلم و مدال نوبل را دریافت کنند، اما نه مبلغ جایزه را.
دست فروید هم به نوبل نرسید!
عصب شناس اتریشی و بنیانگذار روانکاوی زیگموند فروید (۱۸۵۶-۱۹۳۹) ۳۲ بار نامزد جایزه نوبل در فیزیولوژی یا پزشکی شد، اما هرگز این جایزه به او اعطا نشد. زیرا به نظر کمیته پزشکی جایزه نوبل، کارهای فروید هیچ ارزش علمی اثبات شدهای نداشتند.
در نهایت هم باید گفت: هیچ کس تا به حال بیش از یک بار جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت نکرده است.
منبع: ایرنا
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: آلفرد نوبل نوبل نوبل اقتصادی جایزه نوبل جایزه جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی پزشکی را دریافت جایزه نوبل جایزه پزشکی نوبل پزشکی جوایز نوبل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۶۸۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقش دولت در دریافت زیرمیزی توسط پزشکان
به گزارش «تابناک»، مسعود پزشکیان، نماینده اصلاحطلب تبریز در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت: اخیراً یکی از مواردی که مکرراً درباره موضوعات حوزه پزشکی و فساد در این حوزه مطرح میشود، مساله دریافت زیرمیزی یا مبالغی خارج از تعرفههای تعیین شده است. ریشه این مساله و فسادی که از این رفتارها ناشی میشود را اما باید در سیاستگذاریها در این حوزه جستوجو کرد.
یکی از مهمترین مواردی که به توسعه این رویههای غلط در نظام پزشکی دامن زده و میزند، مصوبه مجلس یازدهم با عنوان همسانسازی حقوق بازنشستگان بود. در همین مجلس که ما هم در آن حضور داشته و داریم با مصوباتی که در ارتباط با همسانسازی حقوق به راه انداختند در حقیقت مساله را برای جامعه پزشکی بدتر کردند چراکه در این همسانسازی سقف حقوق مشخص کردند و گفتند، پزشک نمیتواند از ایکس رقم اضافهتر بگیرد و باید دریافتی در سطح تعیین شده، باقی بماند. نتیجه این سیاستگذاری هم شد، دریافت سکه و مبالغ نقد توسط برخی پزشکان به صورت غیررسمی در ازای ارائه خدمت به بیمار در شرایطی که هیچ نظارتی بر مساله نبود و البته گرفتاری مردم در این سیستم.
مدافعان همسانسازی حقوق در مجلس به اسم اجرای عدالت این رویه را آغاز و بهرغم اعتراضهای شدید ما تبدیل به قانون کردند اما باید توجه داشت همین آدمهایی که دم از عدالت میزنند و در مجلس مدافع اسم عدالت، قوانینی همچون همسانسازی حقوق را مصوب میکنند بهترین خدمات را در حوزه پزشکی دریافت میکنند. درحال حاضر مجلس با بهترین بیمارستانهای خصوصی قرارداد دارد، بیمارستانهایی که چندین برابر تعرفه دولتیها دریافتی دارد. این افراد و مدافعان عدالت البته در این بیمارستانها بهترین خدمت را میگیرند و پول زیادی هم برای دریافت این خدمات پرداخت میکنند اما برای مردم از عدالت میگویند و همواره در قوانین و مصوبات مورد نظرشان تنها به نمایش دادن عدالت اکتفا میکنند.
این گرفتاریها در کشور توسط خود ما در مجلس ایجاد شد، این ما هستیم که با سیاستگذاریهایمان برای مردم یک سفره باز میکنیم و برای بقیه یک سفره و برای خودمان سفره دیگری! غیر از داستان همسانسازی، یک موضوع تعرفهگذاریهای پزشکان و البته تعرفهگذاریهای جدید در بیمارستانهای دولتی نیز بر این وضعیت دامن زده و میزند. درحال حاضر در بیمارستانهای دولتی در ازای ارائه خدمت درمانی پول میگیرند، درحالی که تجهیزات هم نیست و بیمار باید برای یک جراحی تجهیزاتش را هم از خارج از بیمارستان تهیه کند. این درحالی است که در دولت قبل و در زمان دکتر روحانی حداقل بیمارستانهای دولتی دیگر پول نمیگرفتند. تعرفهگذاری دولت برای ویزیت پزشکان نیز بخش دیگری از این ماجراست.
وقتی کشور تورم ۶۰ درصدی دارد، دولت درحالی که مجوز تعرفهها را به نوعی در اختیار خود گرفته، قیمتها را میگوید افزایش بیش از ۲۰ درصد مجاز نیست؛ معنی این حرف این است که پزشکان سکه میگیرند و زیرمیزی و دولت هم نمیتواند جلوی این مساله را بگیرد. همه این موارد به فساد در حوزه بهداشت و درمان دامن میزند. در کنار این مساله که موضوع و طرح پزشک خانواده که مهمترین دستانداز پیشروی فساد در وزارت بهداشت است نیز به درستی اجرا نمیشود اگر طرح پزشک خانواده را به درستی پیاده کنیم، پزشک، درمان و هزینه و روند کار معلوم است و راه بر بسیاری از مفاسد بسته میشود. در شرایط فعلی یک بیمار برای یک بیماری ممکن است به چندین مرکز درمانی و پزشک مراجعه و هزینه کند و جواب نیز نگیرد و کسی هم جوابگو نیست، درحالی که در نظام پزشک خانواده یک فرد به عنوان پزشک مسئول جمعیتی تعریف شده است و این جمعیت باید خدمتی از این پزشک بگیرند که در صورت کوتاهی یا هر مشکل دیگری میتوانند شکایت کنند. وقتی سیستم نظارت میکند، پزشکان و اهالی درمان مجبور هستند طبق سیستم عمل کنند اما متاسفانه حتی این گام نیز برای مبارزه با فساد در نظام پزشکی و درمان برداشته نمیشود.